درد رو با الکل میریزی تو گلوت
چرک مرده های غصه رو میکنی میریزی بیرون
میبینیش
خیلی چیزا رو میشه
خیلی زخما دهن باز میکنه
ولی..
سبک میشی
مث اشکایی که هیچوقت نریختی
میشی همونی که هیچکس ندید
خدایا
هرچه گفتی هرچی دستور دادی قبول کردیم
هرچه کردی هرچی قسمت دونستی قبول کردیم
چه اونی که بعدا فهمیدیم چه اونی که هرگز درکش نکردیم
هرچه قضا و قدر بود هرچی زدی دم نزدیم
سخت بود سختی کشیدیم
درد داشت دردشو کشیدیم
اما دیگه الان خسته ایم
بفهم..
یه بارم تو بفهم..
۰۴
آذر
خیلی زیاده
۱۷ سال طول کشید تا یه آرزوی سادم برآورده شه
۱۷ سال.. فقط برای یه آرزوی ساده
لعنتی..
چقدر دیر آخه
چقدر دیر
۰۳
آذر
چقدر فضا سنگین و نفس گیر میشه
وقتی تو یه اتاق تاریک
این ساعت از شب
تنهایی
یه آهنگ گوش کنی که حتی ملودی هرثانیه ش انگار وزن زیادی داره
... مثلا
"به جون خودت که بی تو از نفس هم سیر میشم.."
.
.
اصلا انگار تو یه خیال غرق میشی
غرق شدنی که خودت انتخاب کردی دردشو..
۲۸
آبان
آخه بی شرف ۴ صبح وقت دویدن و ورزش کردنه؟
مرتیکه مرفه هزاران نفر آرزو دارن بتونن ۴ صبح بخوابن و نمیتونن اونوقت تو عوضی میری چربیاتو آب کنی؟
۴ صبح وقت دویدنه؟ ۴ صبح وقت اینه که یه گلوله تو سرت خالی کنی و این زندگی لعنتیو تموم کنی
۴ صبح وقت اینه که سکته کنی بمیری
یه دیوونه مث من آرزوشه صبح بتونه بخوابه اصلا بمیره تا طلوع این خورشید لعنتیو نبینه
تا نفهمه کی روز شروع شد اونوقت تو بیدار میشی با صدای زجرآور اذان صبح میری ورزش میکنی؟
که چی بشه؟
اینقدر مشتاقی که یه روز لعنتی دیگه شروع بشه؟
چقدر بی دردین شماها
ازتون بدم میاد عوضیا
۲۱
آبان
اینهمه درد کشیدم اینهمه زجر کشیدم وقتی بقیه داشتن از جوونیشون لذت میبردن من داشتم توی عذاب میسوختم حالا که پیر شدم و دیگه هیچ امیدی به زندگی ندارم و گوشه نشین شدم.. دیگه طاقت دیدن درد بچه مو ندارم
وقتی یه درد سر باز میکنه بقیه دردا هم بیدار میشن.. این بار سنگین عذاب قلبای همیشه خستست
۱۶
آبان
تو نمیدونی.. تو نمیدونی حسش چجوریه. انگار تنها حس های واقعی دنیا همون موقع بود. سالهاست که حتی ذره ای حسش تغییر نکرده هربار یادش میوفتم انگار منو تو زمان جا به جا میکنه میبره به همون موقع. انگار دوباره دارم تجربش میکنم. یه تکه بزرگ از من اونجا مونده.. شاید بخاطر اینه که دیگه رویاها قشنگ نیستن. شاید ما همونجا مردیم و موندیم توی همون بهشت
۱۴
آبان
وقتی نوجوون بودیم.. خیلی دنیا فرق داشت با الان.
آرزوهامون.. رویاهامون.. وای تو نمیدونی تمام دنیامون خلاصه میشد تو چیزای کوچیک.. خیلی کوچیک. ولی با چنان علاقه ای از دنیای کوچیکمون لذت میبردیم انگار تمام بهشت کف دستامونه..
بزرگ شدیم پیر شدیم اما هنوز با یه آهنگ یا یه بوی آشنا ازون سالها برمیگردیم به رویاهای کوچیک نوجوونی
۱۴
آبان